Fyrst datt mér í hug að setja fram spurningu um hvort einhver af gestum heimasíðunnar vissi í hvaða bók setningin hér fyrir neðan er sótt. Eftir nokkrar vangaveltur hætti ég við það og ákvað heldur að biðja fólk um að þýða setninguna. Yfir á íslensku. Sjálfur hef ég glímt við það um árabil. Fannst í fyrstu að það væri auðvelt og gerði mörg uppköst en henti þeim jafnharðan. Fannst mér aldrei takast að túlka ástarhrifninguna sem höfundurinn var heltekinn af og sagan fjallar um.
„… barnið gott, það er ástin.“
Óvenju ríkir af unaði dagar þessarar viku. Veisla með krásum á bók. Gömlum ástvini. Marglesnum. Nú eftir áratuga hlé. „Einu sinni þekktumst við,“ sagði vinur minn einn þegar við hittumst eftir tuttugu ár. Það var eins með bókina þessa sem minnti á sig á mánudaginn var og bað mig líta í sig. Hvað ég gerði. Og komst ekki frá henni.
Manntafl – Stefan Zweig
Áhrifin af lestri bókarinnar fyrir um fimmtíu árum voru feikn mikil og ógleymanleg. Frásögnin af því þegar allir farþegar skipsins, sem var á leið til Argentínu, söfnuðust saman í samkomusal þess til að sjá söguhetjuna, dr, B, tefla við heimsmeistarann í skák. Öll sagan, glíma mannsins við djöfulinn og lýsingin á fyrrnefndum skákatburði, kom upp í hugann allar götur síðan í hvert skipti sem meistari Zweig var nefndur.
September In The Rain
Líkur sjálfum sér, september. Suðvestan allhvass og hvass, gengur á með rigningu. Við vorum í sveitinni og fylgdumst með bændafólkinu handan við ána. Fyrir klukkan sjö lagði það á hesta sína og hélt af stað til fjalla. Til að smala. Skömmu síðar ókum við Ásta og sóttum þrjátíu hríslur, birki og reyni. Höfðum keypt þær á miðju sumri. Hugðumst gróðursetja í september. September hefur reynst okkur vel.
Ný bók
Ásta gaf mér bók í gær. Ákaflega fallega og yndislega bók. Það má heita að ég hafi haldið á henni síðan. Þ.e. bókinni. Strokið hana, flett henni og lesið og skoðað. Þetta er sérlega smekkleg bók, fallega unnin, fallega hönnuð og útlitið í góðu samræmi við innihaldið, vísar til dýptar, litar og gróðurs hafsins. Stafsetningarorðabókin heitir hún og er gefin út af Íslenskri málnefnd og JVP útgáfu. 736 blaðsíður. Verð kr. 6.980.
Djásnin í stofunni
Mönnum er mislagið að yrkja. Sumir rembast og komast hvergi. Til að byrja með. Aðrir virðast eiga auðvelt með það frá fyrsta staf. Samanber eftirfarandi:
Gleðin í brjóstinu
Sennilega hrakar mönnum á mínum aldri hraðar en þeir átta sig á sjálfir. Á ég þá við hæfni heilans og jaðarstöðva hans. Upplifi ég þessa tilfinningu stöku sinnum við lestur nýrra bóka. Núna tengist tilfinningin degi bókarinnar í ár og þúsund kallinum sem Félag íslenskra bókaútgefenda sendi í heimili. Freistaðist nefnilega til að kaupa bækur umfram þá sem mig langaði í.
Litlatré – ástarljóð
Þar er hamar og sög
hefill og sporjárn úr stáli
málband
blýantur bak við eyra
ýmiss saumur í belti
högg og bergmál í veggjum
Bókmenntir og útgefendur
Átti eftir að koma frá mér fáeinum lokaorðum um viku bókarinnar og framtak Félags íslenskra bókaútgefenda. Er ekki sáttur við hugmyndina um þúsundkallinn sem sendur var á heimilin í ár. Fannst og það að sýna í fréttum bankastjóra Glitnis og Þorgerði Katrínu nýta sér ávísunina verka fremur fráhrindandi á mig. Hégómlegt.
Þjóðargjöf til Íslendinga
Ákvað í gær að nýta þjóðargjöfina frá bókaútgefendum. Tilefnið var frétt í Mogga um ljóðabók eftir Stanley Kunitz sem Hallberg Hallmundsson snéri úr ensku, eins og segir á bókarkápu. Hallberg var tilnefndur til þýðingarverðlauna. Annars er ég hættur að kaupa bækur. Hef ekki efni á því. Dett þó íða stöku sinnum. Tók með mér þúsund krónu gjöfina.