Ef einhver dugur væri í ráðherraliði ríkisstjórnarinnar og einlægur vilji til að gera þjóðinni gott, – þá á ég við þjóðinni allri, ekki bara útvöldum vinum ráðmannanna – þá hæfu þeir niðurskurðinn í eigin ranni, alþingi og ríkisstjórn. Þar ætti að vera hægt um vik.
Skattur á andlát
Loksins þegar Guðlaugur heilbrigðisráðherra kemur í ljós eftir margar vikur til hlés kemur hann fram með tillögur um niðurskurð í heilbrigðiskerfinu um allt Ísland. Galvaskur eins og útrásarvíkingarnir voru fyrir fimm mánuðum, tætir hann gamalt fólk á milli stofnana, hækkar komugjöld á sjúkrahús og breytir gjaldskrám til hins verra fyrir alla sem veikburða eru.
Ásta Tóta hefur söngnám
Einu sinni var hún svo smá og falleg og afi hennar var gjörsamlega heillaður af henni. Hún heitir fullu nafni Ásta Jónsdóttir eins og amma hennar. Fékk strax í æsku viðurnefnið Tóta þegar afi hennar rifjaði upp ljóð Tómasar Guðmundssonar, „Í nótt kom vorið “ þar sem segir meðal annars:
Enn er fólki slátrað
Aftur og aftur hefur verið fullyrt af óskhyggjumönnum að með aukinni siðvæðingu þjóða, þekkingu og framþróun, muni styrjöldum þar sem óbreyttum borgurum er slátrað, fækka. Hugsun og aðferðir stjórnmálamanna til samninga muni færast á þroskaðra stig og mannslífum ekki verða fórnað í ferli samninga. Þetta hefur ekki ræst.
Ríkisstjórnir án sóma
Í litlu þægilegu matarboði í fjölskyldunni í gærkvöldi, þar sem setið var yfir góðum mat og vinarþeli, bar margt á góma eins og gengur. Ræddar voru jólagjafir, bækur og hlutir. Allir lögðu til málanna.
Rökkurtal og launkofar
Fremur lítil birta hefur tekið á móti fólki við fótaferð síðustu daga. Á það bæði við um dagsbirtuna í umhverfinu sem og efnahagsmálum þjóðarinnar. Þá hefur málflutningur ráðamanna ekki einkennst af birtu, má sannast sagna kalla orðræður þeirra rökkurtal.
Ópið, á þriðja degi
Þegar líða tók á gærdaginn og lítið rofaði til í hausnum á mér sagði Ásta: „Þú ættir að mæla þig.“ Mér þótti það ekki svaravert. Svartsýnin var kökkþykk. Ákvað að fara út. Anda að mér rakri áramótasúldinni. „Tak hnakk þinn og hest,“ sagði Benediktsson. „Tak sæng þína og gakk,“ sagði Jósefsson. „Tak bíl þinn og ak,“ sagði Ágústsson.
Ópið, á öðrum degi ársins
Það var fremur hlutlaust að vakna í gærmorgun. Þá var fyrsti dagur ársins. Í morgun var það verra. Eiginlega vont. Ástand þjóðmálanna yfirtók hugarfarið um leið og augun opnuðust. Kemstu af eða kemstu ekki af? Niðursveiflan í geðinu hófst. Niður, niður, niður. Ekki bættu áramótaræðurnar ástandið.
Bestu óskir og góða ferð
Nú hefst ferð inn í nýtt ár. Sumum er það vafalítið kvíðvænlegt. Því miður. Ferðina verður samt að fara hvort sem fólk er ferðbúið eða ekki. Þannig er lífið. Ég sendi þeim lakast búnu hvatningarkveðjur og bið þess að andinn sem yfir öllu svífur styðji og hughreysti.
Góður kostur í rústunum
Páll Skúlason var góður í viðtalinu við Evu Maríu. Hann sagði þar eitt og annað athyglisvert. Meðal annars um stjórnsýslu og stjórnmálamenn sem brugðust skyldu sinni við eftirlit með viðskiptaheiminum sem í skjólinu kollsteypti efnahag þjóðarinnar.