Helgin var græn. Gróðurinn teygði sig og teigaði regn og birtu. Hitinn um 15 gráður. Norðaustan andvari lék við lauf hríslnanna. Það er sérstök sýn að sjá laufið á öspinni tifa og blakta. Asparilmur lá í loftinu.
Hraðalosti á þjóðvegunum
Það vita auðvitað allir sem aka bílum að einhverju ráði að þegar ekið er hægt og jafnt sparast bensín allverulega. En hvort fólk almennt leggur í að aka hægar en á lögboðnum hámarkshraða á aðalþjóðvegum landsins er allt önnur saga. Því það liggur ljóst fyrir að umferðin er skrímsli sem æðir froðufellandi áfram langt yfir hámarkshraða og eirir engu.
Kappróður í rigningu
Það er ekki nema sjálfsagt að sem flestir verði sjómenn á sjómannadaginn. Við ákváðum, ég og gamla mín, að fara til Reykjavíkur og taka þátt. Aðalhvatinn var samt kappróðurinn, en við erum svo heppin að ein færeysku valkyrjanna í færeyska liðinu sem sigrað hefur undanfarin ár, er tengdadóttir okkar. Og auðvitað reynum við að styðja okkar fólk.
Slagur vindhörpunnar
„Pabbi, hver er það sem leikur á vindhörpuna? spurði Litli-Kornelíus, sem var þá sex ára.
Það er auðvitað vindurinn, svaraði elsti bróðirinn.
Nei, það eru kerúbarnir, er það ekki, pabbi? spurði Síríus, og leit á föður sinn stórum tryllingslegum augum.
Hringjarinn hneigði höfuðið til samþykkis, annars hugar…!
Og Síríus gaf síðar ódauðlega lýsingu á því á fullorðinsaldri í ljóði sínu: Kerúbar fóru hjá.“
Yfirgengilegur orðhengilsháttur á Alþingi
Það hefði verið fróðlegt að fylgjast með orðræðu á Alþingi ef þingmönnum væri gert að lifa á mánaðarlaunum sem næmu kr. 350.000 fyrir skatta. Hvort þeir væru ekki líklegri til að hugsa sig vel um áður en þeir greiddu atkvæði um álögur og hækkanir á vörum og þjónustu sem kreista blóðið úr almenningi með keðjuverkunum.
Hjáróma tómatar
Þetta var undir morgun í fyrradag. Svefninn hafði verið slitróttur eftir klukkan fimm. Ýmsir draumaórar birtust á draumasviðinu. Einn var skringilegastur. Mér fannst ég vera staddur í gömlu sundlaugunum í Laugardal. Þær voru norðan við Sundlaugaveginn. Gömul bygging en góðar útilaugar.
Veisluhelgi og rigning
Þessi helgi er helgi sigra og gleði. Einnig veisluhalda og fagnaða. Ekki færri en sjö einstaklingar tengdir fjölskyldunni fagna útskrift úr námi. Allt eru það sigrar. Veislur voru haldnar í gær. Ein fjölmenn, önnur tveggja manna. Sigrar og gleði.
564 með adagio
Það var ekki fyrr en í þessari viku sem ég loksins braut regluna. Hún var sú að taka ekki Bach með í bílinn. Paganini var eiginlega eini sígildi höfundurinn sem ég dró með mér niður á það plan. Þangað til í fyrradag. Þá féll ég. Svo ók ég umhverfis Reykjavík. Þetta var á uppstigningadag.
Vindhanar og vindmyllur
Dagarnir eru margvíslegir. Landsmenn hafa fagnað ákaflega yfir sólinni. Og logninu. Ekki má gleyma því. Enda flokkast slík veðursæld undir blíðu sem er fremur sjaldgæf á vindhólmanum okkar. En það er ekki nóg að sólin skíni. Það eru ótal önnur atriði sem verða að vera í lagi til þess að fólk geti notið blíðunnar.
Hvers á þjóðin skilið…?
,,Hvers á þjóðin skilið af okkur, nýju þingi og nýjum þingmönnum?“
Upphafsorð jómfrúrræðu Sigmundar Ernis á Alþingi.