Það verður með einföldu sniði kvöldið hjá okkur Ástu minni. Kvenbarnið borðar með okkur eins og undanfarin ár. Síðan fer það á vit félaga sinna og jafnaldra. Við gamla settið erum kvöldsvæf og hlökkum jafnan mest til þess að vakna snemma næsta dag. Það truflar samt nokkuð að fólk í nágrenninu sprengir bombur fram undir morgun. Það er fremur hvimleitt.
Í skjóli spekinnar
Í mínu umhverfi á unglingsárunum var sá andi ríkjandi að ungt fólk ætti að vinna fremur en að hanga í skóla. Vinna hafði verið keppikefli almennings um aldaskeið svo hann ætti fyrir mat öðru hvoru. Enda var sjaldnast atvinna í boði nema fyrir lítinn hluta vinnufærs fólks.
Vindkæling í Litlatré – 20°C
Liðna nótt fór frostið niður í sextán gráður. Það bætti úr skák að vindinn lægði niður í 0.4 m/s. Það var heiðskírt, stjörnubjart og birtan af tunglinu sindraði af hjarninu. Undir morgun minnkaði frostið smásaman og vindur jókst að nýju.
Túlkun eða skilningur
Það er nú einhvern veginn þannig með sumar bækur þegar gluggað er í þær, eins og gjarnan er gert um jól til að gá að á hverri þeirra skyldi hefja lesturinn, þá grípa þær lesandann tökum sem verða til þess að hann festist við þær.
Karl og kerling í koti sínu
Það flæðir einskonar unaðshrollur um mig, þegar ég skoða í rólegheitum bækurnar sem okkur bárust um jólin. Flestar komu þær í fallegum jólapökkum frá örlátum gefendum. Aðrar höfðum við sjálf keypt á aðventunni. Allar, að heita má, eiga þær það sameiginlegt að gleðja, lyfta og víkka.
Ég vil syngja – Rod Steward og Sailing
Það var oft þannig, þegar við störfuðum í Samhjálp hvítasunnumanna, að vinsæl lög sem voru á allra vörum fengu mig til að gera trúaða texta og taka með í samkomu. Oft gerðist þetta á síðustu mínútunum fyrir samkomurnar. En það var segin saga að þegar textinn var kynntur og fólk heyrði að það kunni lagið þá tók það undir af mikilli gleði og þvílíku afli að við lá að þakið lyftist.
Hvað táknar jatan?
Skötuveislan í gær fór eins vel og best varð á kosið. Fólk dreif að um eittleytið og fljótlega hófst veislan. Skatan var vel kæst, kartöflurnar góðar og tólgin príma. Sama má segja um þrumarann. Magnþrunginn þögn lagðist yfir borðstofuna þegar fyrsta umferð var snædd.
Með tárvotum augum
Þetta er dagur tilhlökkunar. Hann er dagur heilags Þorláks. Tilhlökkunin felst þó í skötuveislu. Fyrsta hamingjubylgjan fólst í að undirbúa skötuna, snyrta hana og skera til. Lyktin er enn á höndunum þótt ég hafi þegar sápuþvegið mér fimm sinnum. Svo tók ég til kartöflur, tólg og rúgbrauð. Bíð nú eftir klukkunni.
Vökunótt
Það bjarmar seint af degi þessa morgna. Vindurinn gnauðar. Regnið lemur. Skýin leggjast á húsþök. Þessi nótt er þó senn á enda. Hún var vökunótt.
Vitnisburður um storm
Það var kominn tími til að renna í sveitina og meta ástandið eftir þessar stormhviður sem gengið hafa yfir og enginn endir virðist ætla að verða á. Valdi daginn í dag til þess. Morguninn var þægilegur á vegunum. Þeir voru þurrir og umferð hæfileg.