Bók sem ekki verður lesin, heldur einungis lesin aftur

Þetta er merkileg setning. Hún er sögð um hina margrómuðu bók Ódysseif eftir James Joyce. Ég er að lesa hana aftur. Á fullt í fangi með að halda mér við efnið samt. Það var þó miklu verra í fyrra skiptið. Hugurinn, þetta gufukennda fyrirbæri, vill þvælast frá mér út um víðan völl og þarf ég aftur og aftur að grípa í taumana, beislistaumana, til að aga hann.

Lesa áfram„Bók sem ekki verður lesin, heldur einungis lesin aftur“

Mas í morgunsárið

Morgunstund okkar hjónanna við Horngluggann er einskonar sælgæti dagsins. Fyrir sálina. Þá ræðum við vinnuna hennar og vinnuleysið mitt, sem og dægurmál og áform um veru í sveitinni. Upplifum við gjarnan á þessum morgunfundum okkar þægilegan blæ vinsemdar sem andar inn í fylgsni hugans. Í morgun settumst við með kaffið klukkan liðlega sex.

Lesa áfram„Mas í morgunsárið“

Dagur bókarinnar 2007

Það er ekki auðvelt að ákveða úr hvaða bók orð skyldu tekin til þess að minnast dagsins. Við skiljum að bækur innihalda safn orða, að orð eru mótun hugsana, að hugsanir eru afurðir mismunandi huga. Bók er þá geymslu- eða safnstaður fyrir hugsanir sem hafa verið mótaðar með orðum.

Lesa áfram„Dagur bókarinnar 2007“

Frá liðnu vori

„Fyrir þennan glugga hef ég gengið mörgum dögum.
Hef gengið þar að morgni dags, en oftar seint á kvöldin.
Og hikandi ég beið þess þá, að bærðust gluggatjöldin,
og brjóst mitt hefur skolfið af þungum æðaslögum.

Lesa áfram„Frá liðnu vori“