Það var í Bókasafni Kópavogs um hádegisbil. Ég skilaði bók. Gekk um safnið á eftir og skoðaði í hillur. Kom að mínum ágæta vini Steinbeck, sem ég las af áfergju á árum áður. Þær standa hátt í huga mínum Litli Rauður og Austan Eden. Stóðst ekki mátið og strauk yfir kilina. Bækur sem vekja góðar minningar.
Við síðustu bók Steinbeck´s tók annar höfundur við. Sá er íslenskur. Steinar Sigurjónsson. Staðsetnig bóka hans helgast auðvitað af stafrófinu. En það fór vel í mig. Ég kynntist Steinari lítilsháttar. Á nokkrar bækur eftir hann. Við áttum nokkur samtöl um árið og það fór vel á með okkur. Mér fannst hann passlega galinn.
Það er gott fyrir passlega galna menn að ræða málin við aðra passlega galna menn. Svo tók ég bókina Sigling með mér. Byrjaði á henni á biðstofunni hjá bæklunarlækninum sem ég ræði fótaverkina við. Læknirinn fór mjúkum og hlýjum höndum um ökklann á mér og sagði einhver ósköp af hinu og jafnmikið af þessu.
Svo endaði hann samtalið með orðunum: „Sjáumst eftir ár.“ Mér fannst mér strax líða betur. Á bílastæðinu við Orkuhúsið las ég nokkrar síður í Siglingu. Kynntist þar William nokkrum Steck sem gaf Steinari 50 dollara. Skömmu síðar klæddi hann Steinar upp í klæðaverslun Andrésar, og „ég efldist allur við þetta.“ Sagði Steinar.
Þetta er svona ágætur dagur með ívafi. Sólin og veðrið og margir léttklæddir.