Maður nokkur fór með bæn. Hann sagði: „Ágæti Guð, þakka þér fyrir þennan efnilega dag…“ Ég er enn að reyna að setja mig í spor mannsins. Tekst það ekki. Hef þó heyrt margt undarlegt orðalag í bænum fólks um ævina. Á nokkuð auðvelt með að skilja tilraunir „fátækra í anda” til að tala við Guð. Þeir hafa yfirleitt svipuð viðmið og Jóhannes skírari, sem sagði við lærisveina sína um frelsarann: „Hann á að vaxa, en ég að minnka.”