Svo allt í einu, þessi elska

Við höfðum kviðið því í allt vor að hún mundi alls ekki birtast eftir þessa langvinnu stríðu kulda og þurrka og vorum eiginlega orðin úrkula vonar. Það setti að okkur hryggð yfir mögulegum örlögum þessarar smávöxnu elsku sem hafði glatt okkar undanfarin sumur með hreiðurgerð undir þakskegginu á Litlatré og snilldar töktum í loftfimleikum.

Lesa áfram„Svo allt í einu, þessi elska“