Þetta var eldri maður, tæplega meðalmaður á hæð, tággrannur. Hann bjó við þau heilsufarslegu kjör að lægðakerfi veðurfarsins fóru yfirleitt í gegnum hann. Það er að segja, bæði líkama og sál. Hann varð veikur þegar þær gengu yfir.
Glöggur á fólk og fé?
Hún var svo elskuleg að spyrja, hún Hrönn mín kær, hvernig hefði verið í réttunum. Hún vissi að ég hef farið í réttir síðustu árin og ætlaði einnig núna. Ég mátti til með að segja henni svolítið frá því og sendi henni eftirfarandi tölvupóst:
Af svölum á sjöundu hæð
Fyrir fimm árum, þá var húsið nýtt og yst í byggðinni. Móar og ósnert jörð eins og augað eygði af svölunum. Nú hafa þeir byggt eins og augað dregur. Það þýðir að útsýnið er harla ólíkt því sem það var þegar við fluttum inn og margt að sjá af svölunum á sjöundu hæð.
Haustlitir og nýgróður
Liðin helgi, þrátt fyrir norðaustan þræsing, lét í té af örlæti margskonar glaðning bæði fyrir auga og hjarta. Auðvitað nemum við lífið meira og minna með augunum og í gegnum þau þreifar sálin á umhverfinu, tré, runnum og fólki. Og þar sem við gerðum haustlitum helgarinnar svolítil skil í pistli í gær þá er ekki nema sanngjarnt að ræða oturlítið um nýgróður í dag.
Alsheimer
A: Fórstu á Alsheimerráðstefnuna í gær?
B: Nei, heyrðu. Ég hef steingleymt því.
Stefán grætur
Andlit hans tjáir angist. Djúpa og örvæntingarfulla. Ósjálfrátt hljóðnar maður. Ósjálfrátt reynir maður að sjá inn fyrir andlitsdrættina. Reynir að gera sér í hugarlund hvort Stefán er meðvitaður um fjötrana, fötlunina, sem halda honum föstum. Í heljargreipum. Hvort gráturinn er skerandi hróp á hjálp til að losna úr fjötrunum. Eða ósjálfráður vöðvasamdráttur. Hvað getur einn fávís áhorfandi vitað um rætur angistar Stefáns?
Enska og myntska
Íslenskir fjármagnseigendur hafa miklar sérþarfir. Þarfir sem koma fjármagni þeirra vel og auka gróða og skilvirkni þess. Íslenska krónan er þeim til trafala. Þeir vilja leggja hana af og taka upp evrópumynt. Íslensk tunga er þeim til trafala. Þeir vilja leggja hana af, í viðskiptum til að byrja með, og taka upp enska tungu.
Þverárrétt
Hefur þú komið í Þverárrétt í Þverárhlíð í Mýrasýslu? Ég stefni þangað á morgun, mánudag. Mæti um níuleytið. Fer einn.
Er maður þá hugsanlega ekki?
Getur það átt sér stað að maður sé ekki? Og að þótt maður sé þá sé maður ekki. „Að vera eða vera ekki var spurning Shakespeare´s um árið. Ætli margir velti þessu fyrir sér nú á tímum þegar langflestir virðast vera á trylltum flótta undan óskilgreindri ástæðu? Kannski þeir gáfuðu eða þeir menntuðu. Það fara samt ekki nærri alltaf saman gáfur og menntun. Nei, sko ekki. Það er sitt hvað.
Konur sem baka brauð
Hún hefur lætt sér upp úr dýpri vitundarhólfunum undanfarnar vikur minningin um brauðið hennar Önnu á Gilsbakka. Þegar ég segi Önnu á Gilsbakka, þá á ég við Önnu Brynjólfsdóttur sem var húsfreyja þar þegar ég kom þangað sumarstrákur fyrir afar mörgum árum. Og eins og gjarnan gerist með hækkuðum aldri hjá fólki þá sækja ýmsar eldri minningar á.