Allar smásögur Tolstoys. Fólk reiknar ekki með afmælisgjöfum á mínum aldri. Finnur gleði í símtölum dagsins, sms skeytum, tölvupósti og athugasemdum á bloggsíðu. Þeir sem búa yfir meira örlæti koma og kyssa á kinn og færa litla gjöf. Makinn á auðvitað alltaf sterkasta leikinn á slíkum tímamótum. Svo gleymist dagurinn.
Að súpa fjörur
Með stóru letri er frá því sagt í Fréttablaðinu í morgun að 70 % þjóðarinnar vilji þjóðaratkvæði um ESB viðræður. Kannski er gott að hefja viðræður. En það er ekki auðvelt fyrir venjulegt fólk að átta sig á umræðunni sem farið hefur fram á Íslandi um aðild.
Verður eitthvað nýtt á Íslandi?
Af hverju hætti Herbert Þór?
Hvað hefur bankastjóri Glitnis í laun?
Af hverju megum við ekki vita þetta?
Er bókvitið í öskunum?
Slagorðið „Bókvitið í askana“ gekk lengi vel á landinu. Og þjóðin státar af háu menntunarstigi. Það er auðvitað og að sjálfsögðu eitt hið allra besta mál og stórkostlegt. En samt sýnist okkur, hinum minna menntuðu, á síðustu dögum, að eitthvað vanti á að bókvitið sé í öskunum okkar.
Já, vel á minnst, fólkið, hvað er það?
„Það er alltaf verið að tala við mig um eitthvað, sem kallað er fólk, og mér er ekki ennþá fullkomlega ljóst, hvað átt er við. Stundum held ég, að það sé kannski vinur minn Dósóþeus Tímóteusson eða eitthvað svoleiðis, en það er víst ekki rétt. Í minni sveit var þónokkur slæðingur af huldufólki, en nú heyri ég sagt að það hafi alltsaman verið tilbúningur og vitleysa. Nei, við náum víst aldrei til „fólksins“ …“
Gordon Brown is going down (English)
Early this morning I had a dream: I was alone, riding a horse at a very early time of day. It still hadn´t lit up. The bridle path was narrow and led to the root of a mountain slope. As I arrived to the tip of a cliff looking over a long valley, I took a rest. Close by was a small fountain underneath a ridge. The horses drank from the fountain. One could hear the sound of the bridle snaffle.
Gordon Brown is going down
Það var undir morgun sem mig dreymdi þennan draum: Ég var einn á hesti snemma dags. Það var enn ekki fullbjart. Reiðgatan var mjó og lá undir fjallshlíð. Þegar kom að klettanöf þar sem sá fram langan dal áði ég. Þar var lítil lind undir barði. Hestarnir drukku úr lindinni. Það glamraði í beislismélunum.
Glæsileg Glíma
Út er kominn 5. árgangur tímaritsins Glímunnar. Glíman er óháð tímarit um guðfræði og samfélag. Efni þessa heftis er, eins og segir í ritstjórnarpistli: Fimmti árgangur Glímunnar 2008 einkennist einkum af umfjöllun um hina nýju íslensku biblíuþýðingu (Heilaga ritningu! Innskot pistilshöfundar) sem kom út í fyrra.
Tími og tilviljun
„Enn sá ég undir sólinni, að hinir fljótu ráða ekki yfir hlaupinu, né kapparnir yfir stríðinu, né heldur spekingarnir yfir brauðinu, né hinir hyggnu yfir auðnum, né vitsmunamennirnir yfir vinsældunum, því að tími og tilviljun mætir þeim öllum.
Það er fleira að sjá en kreppu
Sólin hnígur til viðar í vestri. Hún hefur lokið dagsverki sínu einn fagran októberdag. Ákaflega góðu sumri er að ljúka. Góðu. Gleymum því ekki. Og horfum vongóð til næsta vors.