Yfirleitt læt ég flest af því sem heyrist frá stjórnmálamönnum sem vind um eyrun þjóta. Eftir alllanga ævi og nýleg tímamót kann ég betur við hvin vindsins en fnæsið í þingmönnum. Í nýlokinni gönguferð um nágrennið spurði ég sjálfan mig hvað ég geti gert við atkvæði mitt í næstu alþingiskosningum.
Minning: Þóra Gunnarsdóttir, Kirkjulækjarkoti.
Mat fólks á verðmætum lífsins breytist með aldrinum. Hismið, rykið sem samtíðin þyrlar upp hættir að fanga og kjarni í hæverskum einfaldleika sínum stígur hljóðlátur fram. Í huganum rifjast upp myndir af köllurum hrópa erindi sín en innhald þeirra horfið í móðu.
Svartur hundur prestsins
Það er alltaf hátíðlegt fyrir verkamann að fara í leikhús. Hann fer í bað, klæðir sig upp og reynir að vera fínn. Við hjónin sáum leikrit Auðar Övu í gærkvöldi. Það var skemmtilegt. Bráðskemmtilegt.