Fjórar myndir frá heimferð í helgarlok
Eins og fram kemur í síðasta pistli þá var liðin helgi mörgum öðrum helgum fremri, hvað varðar þau ótal atriði sem þarf til til að gleðja sál og anda í einföldum hjörtum. En heimferðin varð ekki síðri en dagarnir í Borgarfirði. Við ákváðum að breyta út af venju og aka Dragann og Hvalfjörð á þessum ljúfa haustdegi.
Þetta varð innihelgi. Hún átti samt ekki að verða það. En norðan þræsingurinn var stífur. Tólf til sextán norðaustan. Hitinn plús fimm. Þá er gott að hafa góðar bækur. Ásta las Jón Kalman, sjálfur er ég svo heppin að eiga The Norton Anthology of Amerikan Literature. Hún er gersemi. Lýkur aldrei. Enda nítján hundruð fimmtíu og fimm blaðsíður.
Þokan lá yfir bænum í morgun. Það sást ekki á milli húsa. Ásta var farin í vinnu. Þokan var dimm og lagðist á svalirnar meira að segja, og svo kom hún í sálina. Það varð dimmt bæði úti og inni. Og þröngt. Hvað er þá til ráða fyrir menn sem eiga hvorki hnakk né hest til að fylgja hvatningu Einars Ben?: „…og hleyptu burt undir loftsins þök.“
Það er sagt að þeir sem bestum árangri nái í hinum ýmsu tækninýjungum sem stöðugt eru í þróun og mikilli framför, séu þeir sem byrja nógu ungir að ástunda og tileinka sér tæknina. Sem dæmi er gjarnan vitnað í færni í meðferð tölva og allra þeirra margslungnu forrita sem þeim fylgja. Svona niðurstöður eru ekki sérlega uppörvandi fyrir eldri borgara enda hafa ýmsir þeirra reynslu af höfuðverk sem yfirtekur tilveru þeirra þegar glímt er við hin einföldustu forrit.
Mannaði mig upp um hádegið, þrátt fyrir streymandi sólargeisla á svölunum, minnugur orða fisksalans í Skipholtinu um árið. Hann er svona fremur lágvaxinn maður, þybbinn, ber höfuðið hátt og hefur hvella rödd. Hann sagði, eftir að hafa rétt mér pokann með fiskinum; „…og þú ert fluttur í nýja íbúð?“ „Já, já.“ „Í blokk í Kópavogi?“ „Já.“ „Og allt alveg svakalega flott og notalegt?“ „Já.“ „Svo svakalega flott að þú ert hættur að nenna að fara út úr húsi.“ „Já, það er þannig.“
Þessi pistill er nú aðeins tilraun um mynd. Ástu varð að orði, þegar reykurinn var sem mestur, að þetta líktist helst kjarnorkusprengju. Veðrið var einstaklega gott. Andvari, 20 sentimetrar á sekúndu. Hiti plús 10°C og hálfskýjað. Ef þú smellir á myndina birtist stærri gerð hennar á skjánum.
Við fórum í gær, við Ásta, á sýningu Blaðaljósmyndarafélags Íslands eins og við höfum gert mörg undanfarin ár. Þetta er mikil sýning. Ótal myndir af miklum atburðum, flestar stórar og margar í sterkum og hörðum litum. Þarna eru grátlegar myndir, svolítið fyndnar myndir, myndir af íþróttum og flest öllu þar á milli.
